Brotzeit door Udo Pollmer

Waan of weigering? Wat nieuws aangaande de discussie over vaccinatie. Aan het woord is de voedselchemicus Udo Pollmer, wetenschappelijk leider van de EU.L.E.- vereniging.
"Het is onmogelijk om de fakkel van de waarheid door een menigte te dragen, zonder iemand’s baard te verbranden. George Christoph Lichtenberg

Thema vaccinatie. Daar wemelt het van de religieuze fanatiekelingen, pausen en tegenpausen, secten en ketters. De officiële kerk verkondigt het goede nieuws aan haar schapen: zouden alle burgers ingeent zijn, dan zouden de ziekten snel overwonnen zijn. In het geval van kinderverlamming wordt de strijd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zelfs mondiaal gevoerd, maar de uitroeiing wil niet echt lukken. Steeds weer zijn burgers huiverig om zichzelf of hun kinderen te laten vaccineren. Onze medisch hoofdarts roept op tot verplichte vaccinatie, de WHO verklaart zelfs dat tegenstanders van vaccinatie een...

Brotzeit door Udo Pollmer

Veel boeren staan ondertussen met hun rug tegen de muur. Sinds hun vertegenwoordigers het parool uit laten gaan, dat conventionele boeren biologische landbouw als een gelijke dienen te beschouwen, gaat het snel bergafwaarts met de goede reputatie van conventionele boeren. Er is niets tegen een respectvolle omgang met elkaar, maar daarvan kan geen sprake zijn: Bio leeft op kosten van hun collega's.

Steeds meer burgers geloven intussen, dat biologische boeren de fatsoenlijkste, de verstandigste boeren zouden zijn, die hun gewassen oogsten zonder pesticiden, zonder kunstmest, in harmonie met de natuur, terwijl de anderen roofbouw plegen, met giftige gassen de aarde opwarmen, het drinkwater verpesten en nu zouden, volgens een nieuwe studie, hun producten zelfs kanker veroorzaken. Aan deze voorstelling à la Jeroen Bosch hebben de biologische verenigingen en hun toegewijde redacties...

Brotzeit door Udo Pollmer

In Afrika kwamen de Weense etno-medici een voor hen onverwachte culinaire traditie tegen. Daar, op het Zwarte Continent, zouden de dames, vooral tijdens de zwangerschap, enthousiast een soort "zandkoekjes" eten. Het valt niet te ontkennen dat er een zekere gelijkenis is met de specialiteit die we als kind met onze vormpjes in de zandbak vervaardigden. In Afrika is er in ieder geval een breed assortiment lekkere aardgebakjes. De grondstof is afkomstig uit groeven, kleiputten en termietenheuvels. Een deel van de aardgebakjes en leemkoekjes wordt gebakken, de andere rauw gegeten.

Omdat veel Afrikanen deze lekkernijen met veel plezier opeten, menen onze medische deskundigen dat ze "verslavend gedrag" vertonen, ze zouden zichzelf met de hoopjes aarde "belonen", zoals onze dames dat doen met een stuk chocolade na een dieet. Aangezien de trek in brokjes leem optreedt tijdens de zwangerschap, blijft de vraag, waarvoor de beloning dan zou zijn?

Een andere reden voor de vermeende "verslaving" is, dat de deskundigen een...

Brotzeit door Udo Pollmer

Eindelijk - de oceaan wordt schoongemaakt! Alles gaat weg! Aan het woord is de voedselchemicus Udo Pollmer, wetenschappelijk directeur van de EU.L.E.-vereniging.

De pacifistische afvalstroom tussen Californië en Hawaï baart de mensen in Duitsland zorgen. Nu mag de jeugd in het kader van het Ocean Cleanup-Project als schoonmaakploeg van de zee alle troep weer in gaan zamelen. Indrukwekkende video's tonen veel plastic verpakkingsafval, dat door helpers uit het water wordt gevist. Nu wekken juist deze reclamespots scepsis op want het plastic afval werd inmiddels aan een nauwkeuriger onderzoek onderworpen, om te weten te komen wat er zoal ronddrijft en waar het vandaan komt. Zonder deze kennis zijn alle maatregelen en verboden drukdoenerij om niets.

Bijna de helft van al het plastic in de Stille Oceaan bestaat niet uit wegwerpkoffiebekers of groenten & fruitzakjes, maar uit vissersgerei: gescheurde netten,...

Brotzeit door Udo Pollmer

In de biologische landbouw worden uiteindelijk ook alleen maar biologisch-dynamische sproeimiddelen gebruikt, nietwaar?! Aan het woord is de levensmiddelchemicus Udo Pollmer, wetenschappelijk leider van het EU.L.E.-instituut.

Met glyfosaat is het zo goed als gedaan. De milieubeschermers juichen, de boeren zijn wanhopig op zoek naar gelijkwaardige alternatieven. Aan slimme adviezen schort het niet.
Een landbouw politica van de Grünen adviseert, om het onkruid niet met glyfosaat te doden, maar het eens met papier te proberen, daar ze dit voor een "natuurlijk materiaal" houdt. De talloze dubieuze chemicaliën, die in de verschillende soorten papier en drukinkten zitten, zullen waarschijnlijk het glyfosaat...