Brotzeit door Udo Pollmer
Frietjes maken blind! Ja, de voedingsbloggers- en lifestyle redacties wijzen waarschuwend op een Britse teener. Een delicate eter, die rauwkost en gebakken vis weigerde en liever Junkfood at. Eigenlijk had de arme jongen door de friet dik moeten worden, maar helaas is dit belangrijke symptoom uitgebleven. Vreemd, maar daar staat tegenover dat hij wel blind en doof was geworden. Volgens de media en het internet enkel en alleen door de "friet en chips".
Sommigen schrijven dat hij veganist geweest zou zijn, de friet had.…
...een tekort aan vitamine B12 bewerkstelligd. Dat hij ook ham en worst at, met daarin voldoende B12, werd achterwege gelaten. Anderen menen dat wanneer hij in plaats daarvan fruit had gegeten, hij niet blind zou zijn geworden, want daarin zou genoeg gezichtskracht versterkend vitamine C zitten. Wie van deze slimmerikken weet dan ook dat worst en ham meer vitamine C leveren dan fruit? Weer anderen zien in het slinkende zintuig een typisch gevolg van witbrood consumptie, bij volkoren zou dit de jongen niet overkomen zijn.
Volgens de casusbeschrijving van de artsen had de tiener op 14-jarige leeftijd al een arts opgezocht vanwege ernstige vermoeidheid en oogproblemen. De dokter gaf hem een vitamine B12 injectie. Een jaar later kwam hij terug met dezelfde symptomen. Op zijn zeventiende was zijn toestand verder verslechterd. Diagnose zoals gewoonlijk: B12-deficiëntie als gevolg van junkfood. Maar dat is - als ik het zo mag zeggen - onzin. Als de B12 reservoirs door middel van injecties worden gevuld, zullen ze jarenlang meegaan. Dus wat hij ook at, hij kan geen "gebrek" hebben gehad.
Wat mankeerde de jongeman dan echt? In de discussiefora van de artsen werd gespeculeerd dat hij in het geheim drugs zou hebben gebruikt. Daarom had hij een geloofwaardig verhaal bedacht over een delicate eter, die alleen maar bepaalde texturen naar binnnen kreeg. Andere artsen daarentegen beschouwden deze zwakte als een duidelijk teken van een eetstoornis. Vreemd: in de Japanse keuken speelt textuur een centrale rol. Zijn de Japanners daarom dan eetgestoord? Zo ziet er tegenwoordig de medische differentiële diagnose uit.
De patiënt leed niet aan een ernstig vitaminetekort, zijn bloedwaarden vertoonden een heel andere afwijking: de homocysteïne, een aminozuur, was sterk verhoogd, wat vooral genetische oorzaken heeft; hoge waarden hangen vaak samen met het verlies van het gezichtsvermogen. Dit is een andere reden waarom de vitaminecocktails die door de behandelende artsen werden toegediend, geen tastbaar effect hadden op hun patiënten. "Vitaminetekort' is, zoals zo vaak, een verkeerde diagnose. Zijn arts was niet zo gek te beweren dat de tiener gezond zou zijn gebleven wanneer hij i.p.v. witbrood, worst en friet, beter vis en groenten - wellicht broccoli – zou hebben gegeten. De gezondheidsscène jubelt, omdat ze nu een op tragischewijze blind geworden tiener kunnen misbruiken als waarschuwing aan de jeugd.
Oogjes toe en doorgaan
De literatuur kent meer gevallen van blind wordende kinderen die daarbij een hoog homocysteïnegehalte aantonen. Maar dit hindert de voedingsdeskundige niet. Een van de uiterst pijnlijke commentaren, dit keer uit het "Ärzteblatt", over een soortgelijke zaak: Het kind is blind geworden, dit keer omdat vitamine A ontbrak, het at alleen ontbijtgranen, aardappelen, vlees, appels en komkommers. Wat vreselijk! Om het door de arts gefantaseerde vitaminetekort te verhelpen, dat ook hier niet door de bloedwaarden bevestigd werd, kreeg het kind een hoge dosis vitamine A. Geholpen had het heemaal niets, en aan het einde van de behandeling was de knaap, zoals de visuele scherptemetingen aantonen, nog steeds zo goed als blind. Desalniettemin spraken de artsen van een succesvolle behandeling met vitaminen. Sommige oogartsen zijn waarschijnlijk nog blinder dan een mol.
Kennelijk had deze hier zijn leesbril verloren, anders had hij op de verpakking kunnen lezen, dat de knapperige ontbijtvlokken tot over beide oren gevitamineerd zijn. Ook met vitamine A. Dat zit ook genoeg in het vlees. De vitamine A therapie kan alleen maar leverproblemen bij het kind hebben veroorzaakt. Maar dan heet het dat het kind stiekem gedronken heeft.
De beroemde Zwitserse psychiater Eugen Bleuler verbaasde zich 100 jaar geleden al over het onnadenkende voorschrijven van idiote dieetadviezen door zijn medische collega's. Als fatsoenlijk mens was hij daarover zo boos over dat hij zulke advisering als een psychiatrische aandoening beschouwde. Per slot van rekening stelde hij deze diagnose vast bij zijn beroepsgroep. Hij schreef een heel leerboek over dit onderwerp. Titel: „Autistisch en ongedisciplineerd denken in de geneeskunde".
Is dat niet pervers?
Daar is tot op heden niets aan veranderd: Een kind wordt ziek - en het koor van deskundigen staat op: friet maakt blind, junk food maakt doof, pizza's maken dik. Ondertussen tonen studies aan dat een op de 5 kinderen tekenen van eetstoornissen vertoont. De voedingsadvisering heeft onze kinderen stevig in de greep.
Wat nog maar weinig mensen weten: De huidige strijd voor "gezonde voeding" past naadloos bij een niet minder walgelijke campagne waarmee jongeren 60 jaar geleden mishandeld werden. Hier: Tissot, die dit alles in 1760 verzonnen had, een even perverse als gerespecteerde arts. Of Dr. Retau uit Duitsland in 1881: Uit „Die Selbst-Bewahrung: Aerztlicher Rathgeber bei allen Krankheiten und Zerrüttungen des Nerven- und Zeugungssystems durch Onanie“: Vrijwel alle erge ziekten zijn afkomstig uit zelfbevlekking. Eerstens dreigt de blindheid ten gevolge van ruggenmergverlies. Hordes doktoren, priesters en pedagogen probeerden de jeugd te behoeden voor het duivelse gevaar van zelfbevlekking, door de verschrikkelijkste gevolgen te schilderen. Niet weinigen werden tot waanzin of zelfs in de dood gedreven.
Nog in mijn jeugd waren er ouders die de handen van hun kinderen, meisjes en jongens, preventief boven de deken vastbonden, om hen te beschermen tegen blindheid door zelfbevlekking. De meerderheid van de oudere generatie zei later over de gezondheidsopvoeding die ze hadden ondergaan: "Daarmee hebben ze onze jeugd verpest.“ Het vuile werk wordt nu verricht door onze voedingsdeskundigen.
Literatuur
Harrison R et al: Blindness caused by a junk food diet. Annals of Internal Medicine 2019; Epub ahead of print 3 September 2019. doi: 10.7326/L19-0361
Anon: Teenager aß nur Pommes – jetzt ist er taub und blind. Bild-Online 3. Sept. 2019
Anon: Fast Food kann blind machen. Aerzteblatt.de vom 3. Sept. 2019
Anon: Nur Pommes gegessen: Jugendlicher taub und blind. Web.de 4. Sept 2019
17-jähriger Brite erblindet nach Mangelernährung. Welt.de vom 3. Sept. 2019
Tissot S: L‘Onanisme: Dissertation sur les maladies produites par la masturbation. 1960, Reprint Sycomore, Paris 1980
Jacobson D et al: An 11-year-old boy with vision loss. JAMA Pediatrics 2017; 171: 1226-1227
Schiff M. Blom HJ: Treatment of inherited homocystinurias. Neuropediatrics 2012; 43: 295-304
Anon: Fast Food kann blind machen. Aerztblatt.de 3. Sept. 2019
Gus PI et al: Classic homocystinuria and keratoconus: a case report. Arquivos Brasileiros de Oftalmologia 2018; 81: 336-338
Anon: Fast ein Fünftel der Kinder und Jugendlichen zeigen Symptome einer Essstörung. Deutsches Ärzteblatt Online 8. Oktober 2019
Shute C: A case report of branch retinal artery occlusion in a teenager due to hyperhomocysteinaemia; the interplay of genetic and nutritional defects. BMC Ophthalmology 2018; 18 (Sp 1): e220
Liu Z et al: Central retinal venous occlusion in a child with hyperhomocysteinemia. Medicine 2019; 98: e23
Retau O: Die Selbst-Bewahrung. Aerztlicher Rathgeber bei allen Krankheiten des Nerven- und Zeugungssystemes durch Onanie, Ausschweifung und Ansteckung. 78. Auflage, Poenickes Schulbuchhandlung, Leipzig 1881