- Details
WHO-Waarschuwing
Door Udo Pollmer
voor het gevaar voor de gezondheid door
de consumptie van worst.
© contrastwerkstatt / www.fotolia.de
De consumptie van worst en ham bevordert het ontstaan van darmkanker, waarschuwt de Wereld Gezondheids Organisatie WHO. Maar wat is die analyse waard? Niet veel, meent Udo Pollmer.
„Rood“ vlees en worst zijn dus schuldig aan kanker. Zo luidt blijkbaar de schrikwekkende uitkomst van een Studie van de WHO. In hun meta-analyse zijn de gegevens van meer dan 800 studies verwerkt. Wat wil men nog meer?
De echo in de media is geweldig. Tenslotte is de WHO niet zomaar iemand. Maar wat is de analyse waard? Die vraag is helemaal niet zo eenvoudig te beantwoorden, want de volledige studie ligt tot dusverre niet ter inzage. Hier word volgens de beproefde strategie gehandeld: Eerst een PR-golf veroorzaken, en wanneer de golven zich gestreken hebben en iedereen de boodschap vernomen heeft, word een paar weken later de publicatie na geleverd. Zou dan blijken, dat dit alles helemaal niet klopt, interesseert het niemand meer. Alleen al deze omstandigheid...
- Details
Nuttig bij kankertherapie
Door Udo Pollmer
Menige zelfbenoemde gezondheidsapostel heeft de vrije radicalen tot doodsvijand verklaard. Niettemin is juist dat zeer gevaarlijk – want ze doen veel goeds. En de veronderstelde Good Guys, de antioxidanten, zijn zelf behoorlijk kwaadaardig.
Er zijn mythes die eenvoudigweg onuitroeibaar zijn. Vaak echter zijn diegene eerder dood, die geloof hechten aan zulke mythen: Bijvoorbeeld aan het gekke idee dat, antioxidanten uit groente & fruit, in geval van nood ook uit wijn en groene thee, onze cellen zouden beschermen en “de rode kaart” aan kanker geven. TV-dokters beloven dat antioxidanten zoals vitamine C, vitamine E of ook...
- Details
Kooldioxide tegen plaagdieren
Door Udo Pollmer
Lizenz CC BY-SA 3.0
Het broeikasgas kooldioxide heeft een slechte naam. Daarbij helpt de stof, plaagdieren te bestrijden – en onze voeding veilig te stellen, zegt de levensmiddelenchemicus Udo Pollmer. Hij meent: Alleen moderne technologieën helpen, de wereldwijde honger te bestrijden.
Wanneer de boer in de herfst zijn oogst in de schuur vaart, voedt hij daarmee niet alleen mensen, maar ook opslag ongedierte: muizen, ratten, duiven, motten en kevers. Veel levensmiddelen zoals vis of vruchten zijn bovendien licht bederfelijk. Experts schatten de verliezen na de oogst in totaal op wereldwijd 1,3 miljard ton, dat zou een derde van de totale wereldproductie zijn.
Alleen bij het graan verrot een veelvoud hiervan, wat naar opgave van de FAO, de Wereld Voedsel Organisatie nodig...
- Details
Endofyten
Door Udo Pollmer
Op de wei kunnen dieren vers gras genieten en vrij rond lopen. Maar ook daar kan het gebeuren, dat runderen of paarden onverwacht schade oplopen, zo waarschuwt Udo Pollmer. En daaraan zijn de veehouders niet schuldig.
De progressie van de kwekers heeft de luchthaven bereikt. Een paar jaar geleden is het Nieuw-Zeelandse plantenkwekers gelukt, de vogels, die het vliegverkeer in gevaar brengen te verjagen. Voor dit doel kweekten zij in het Duitse weidegras zo genaamde endofyten naar binnen. Sindsdien produceren de grassen giffen, die het vederwild de eetlust bederven. Bovendien gaan daaraan veel insecten dood. Wanneer er niets meer te eten is, dan reizen de vogels af.
Endofyten zijn micro-organismen, die zaadkorrels aantasten en die zich na de uitzaai in de groeiende planten uitbreiden. Deze grassen zijn...
- Details
De varkensmoord van 1915
Door Udo Pollmer
Bild 183-R00012
Lizenz CC BY-SA 3.0
Meer dan vijf miljoen varkens werden in het eerste kwartaal van 1915 in het Duitse Rijk geslacht. Dat had fatale gevolgen voor de bevolking. Udo Pollmer herinnert er aan, hoe de raad van wetenschappers tot een ongekende foute beslissing in het Keizerrijk voerde.
110 Jaar geleden bevond het Duitse Keizerrijk zich in de Eerste Wereldoorlog. In de herfst van 1915 verslechterde zich de verzorging van de bevolking met voedsel drastisch. Het leger had, voordat het de oorlog inging, verzuimd voldoende levensmiddelvoorraden aan te leggen voor magere tijden. Weliswaar beschikte het Rijk destijds over dubbel zoveel akkerland als de Bondsrepubliek tegenwoordig, maar het kon zich toch maar tot 80 procent zelf voeden. Nadat de Britse zeeblokkade de import van levensmiddelen aan...


















