- Details
Ongezonde kleurstoffen?
Door Udo Pollmer

Na de grauwe november dagen wordt het in de adventstijd weer bont en stralend. Dat verhoogt ons levensgevoel. Alleen bij kleurstoffen in het eten zijn er betrokken gezichten. Wie weet, misschien zijn die wellicht schadelijk voor de gezondheid?
Kleurstoffen in het eten zijn gevoelsmatig een moderne uitvinding. Enkele van onze huidige E-nummers waren echter al in het Stenen Tijdperk en vogue, zoals grotschilderingen laten zien: aardpigmenten zoals rode en gele oker – E 172, wit krijt –E170 of zwarte kool – E153.
In de loop van de eeuwen kwamen er steeds weer nieuwe stoffen bij. Het rode alizarine uit de meekrap wortel, dat lever- en nierschade veroorzaakt; of de “gele lack” uit de kruisdoornbes, een grof laxeermiddel. Daarbij schaarden zich kleurrijke mineralen zoals het hoog giftige rode arseen, het vermiljoen, een kwikzilverkleurstof of de oranje loodmenie.
Klinkt niet erg gezond. Niettemin ging er aldoor een groter gevaar uit van leverbot, lintwormen en kleerluizen. De ironie van de geschiedenis wil, dat kleurstoffen vaak zo giftig waren, dat ze, bijvoorbeeld in het eten, vaak een einde maakten aan...
- Details
Levende micro-organismen
Door Udo Pollmer

Probiotica, die onze darmflora zou moeten versterken, zijn net zo misbaar als kiespijn en in het ergste geval zelfs dodelijk. Zo waarschuwt onze columnist Udo Pollmer. Maar goed: De levensmiddelenindustrie heeft al een alternatief ontwikkeld.
Voor de voedingsbranche is de EFSA, de Europese levensmiddelenautoriteit, kennelijk een doren in het oog. Ze doet eenvoudig niet, waarvoor zij doorgaan, In plaats van de reclamespreuken van de fabrikanten en hun medische meelopers niet serieus te nemen, verlangt ze deugdelijke aanwijzingen dat probiotica daadwerkelijk nuttig zijn. Hoe ergerlijk.
Om hun vorderingen te benadrukken, heeft het bedrijfsleven hun krachten in een nieuwe lobbyorganisatie gebundeld, de “International Probiotics Association”. Daarin vloeien nu de activiteiten van beide bestaande organisaties, de...
- Details
Resistente ziekteverwekkers
Door Udo Pollmer

Een ZDF-studie bracht aan het licht: Duitse groenten zijn met gevaarlijke kiemen besmet. Udo Pollmer ziet vooral voor smoothie-drinkers gevaar. Met een blik op de Fransen die hun sla met gechloreerd water wassen, dringt hij aan op nieuwe hygiëne maatregelen voor groente & fruit.
Het was hoogst verdienstelijk toen de ZDF onlangs waarschuwde voor “gevaarlijke kiemen op groente”. De zender steunde daarbij op analyses, die zij in hun opdracht hadden laten uitvoeren. Hieruit bleek dat 40 % van de taugé en zegge en schrijve meer dan 70 % van de onderzochte Aziatische groenten met ESBL kiemen besmet, dus...
- Details
Twijfelachtige verwerking;
Door Udo Pollmer

© Fernando Rebelo
Lizenz CC BY-SA 3.0
Bij de koffieoogst blijft een heleboel afval over. Koffiekersen gelden echter als zwaar op de maag liggend, zo meent Udo Pollmer. Des te meer verwondert het hem, dat Food-designers daaruit plotseling thee ontwikkelden en zelfs “uitgepoepte koffie” aangeboden word.
Schillen zijn afval, maar knappe koppen lukt het steeds weer, daaruit profijt te trekken. Uit citroenschillen bijvoorbeeld wordt pectine voor confituren gewonnen, de olie in de schil dient voor het lekker laten ruiken van wasmiddelen. Daar er echter veel meer schillen overblijven, als fruitverwerkers en wasmiddelenfabrikanten ooit kunnen gebruiken, word het grootste deel aan runderen gevoerd. Hun pens-flora kan het verteren en zo krijgen we melk, kaas en steaks.
Zo resteren er veel reststoffen uit de groente- en fruitindustrie. Bijzonder veel afval ontstaat er bij de koffieproductie. Koffiebonen zijn geen bonen, maar de pitten van de rode koffiekers. Hier hopen niet alleen de schillen zich op, maar ook een hele berg vruchtvlees. Als voermiddel deugen de zoete vruchtjes helaas niet. De grote hoeveelheden polyfenolen remmen de spijsvertering.
Bij een voederbijmenging van 30 procent gaan veel nut-dieren het hoekje om,...
- Details
Over risico’s en bijwerkingen
Door Udo Pollmer

© Zerbor / www.fotolia.de
Glyfosaat heeft ondertussen de naam van een kwaadaardig bestrijdingsmiddel. Maar bij alle gerechtvaardigde voorzichtigheid word nu graag over het hoofd gezien, wat het herbicide zo allemaal kan. Voor het meeste onkruid heeft men nu eenmaal ook een gewoon gif nodig, zo meent onze levensmiddelenchemicus.
Het is eigenlijk merkwaardig: Ondertussen waarschuwt zelfs de vakpers voor glyfosaat. Onderzoekers willen nu erkend hebben, dat de onkruidverdelger aan veel ernstige ziektes schuldig is: Aan kanker, Alzheimer, diabetes, hartinfarct, overgewicht, autisme, onvruchtbaarheid, coeliakie, osteoporose en – natuurlijk aan de gekke koeienziekte. Dan hebben wij nog geluk gehad, bij wijze van uitzondering zijn het niet suiker, worst, vet en zout, waarvan de consumptie...