Das EU.L.E.® / Pollmers Mahlzeit Das EU.L.E.® / Pollmers Mahlzeit
  • Startpagina
  • UILEN-SPIEGEL
  • Tekstbijdrage
  • Voedingsonzin
  • EU.L.E. ver.
    • de EU.L.E. vereniging
    • Even voorstellen
    • Levensloop van Udo Pollmer
    • Fotoverwijzing
  • Privacy
  • Impressum
  • Startpagina
  • UILEN-SPIEGEL
  • Tekstbijdrage
  • Voedingsonzin
  • EU.L.E. ver.
    • de EU.L.E. vereniging
    • Even voorstellen
    • Levensloop van Udo Pollmer
    • Fotoverwijzing
  • Privacy
  • Impressum


Bitte melden Sie sich im exclusiven Mitgliederbereich an, um auf alle Beiträge zugreifen zu können.

Ihre Zugangsdaten zum => exclusiven Mitgliederbereich erhalten Sie als Mitglied per Post. So können Sie => Mitglied werden

Echte sadisten treiteren met voedingstips

Studie naar bitterstoffen en psyche

Door Udo Pollmer 

Wie van bittere broccoli houdt, is nog lang geen sadist.
Maar diegene die zijn medemens met voedingstips treitert,
die wel, meent Udo Pollmer.
© HaywireMedia / www.fotolia.de

De opwinding over de voedingsstudie uit Innsbruck was groot. Er zou een relatie zijn tussen een voorkeur voor bittere stoffen en sadisme, zo werd gezegd. Klopt niet helemaal, meent Udo Pollmer.

Een voedingsstudie van de Universiteit Innsbruck heeft een golf van verontwaardiging veroorzaakt: Critici weren zich tegen de algemene verdenking, dat vrienden van zwarte koffie of witlof verkapte psychopaten zouden zijn. De Psychologe Christina Sagioglou en haar collega Tobias Greitemeyer willen namelijk uitgezocht hebben, dat een voorliefde voor bittere etenswaren met een hang naar sadisme gepaard gaat. Geen goede boodschap voor de koffiehuizen en de drankenhandel, die kruidenbitters verkopen.

De psychologen ondervroegen bijna 1000 vrouwen naar hun etensvoorkeur, en aansluitend daarop bepaalden ze hun agressie bereidheid met meerdere geconstrueerde gedragstestprocedures. Resultaat: Mensen, die bittere etenswaren...

verder...

Glyfosaat

Over risico’s en bijwerkingen

Door Udo Pollmer 

De chemische struktuurformule van het herbicide Glyfosaat.
© Zerbor / www.fotolia.de

Glyfosaat heeft ondertussen de naam van een kwaadaardig bestrijdingsmiddel. Maar bij alle gerechtvaardigde voorzichtigheid word nu graag over het hoofd gezien, wat het herbicide zo allemaal kan. Voor het meeste onkruid heeft men nu eenmaal ook een gewoon gif nodig, zo meent onze levensmiddelenchemicus.

Het is eigenlijk merkwaardig: Ondertussen waarschuwt zelfs de vakpers voor glyfosaat. Onderzoekers willen nu erkend hebben, dat de onkruidverdelger aan veel ernstige ziektes schuldig is: Aan kanker, Alzheimer, diabetes, hartinfarct, overgewicht, autisme, onvruchtbaarheid, coeliakie, osteoporose en – natuurlijk aan de gekke koeienziekte. Dan hebben wij nog geluk gehad, bij wijze van uitzondering zijn het niet suiker, worst, vet en zout, waarvan de consumptie...

verder...

Hoe met koffie-afval geld verdiend word

Twijfelachtige verwerking;

Door Udo Pollmer 

Koffiebessen
© Fernando Rebelo
Lizenz CC BY-SA 3.0

Bij de koffieoogst blijft een heleboel afval over. Koffiekersen gelden echter als zwaar op de maag liggend, zo meent Udo Pollmer. Des te meer verwondert het hem, dat Food-designers daaruit plotseling thee ontwikkelden en zelfs “uitgepoepte koffie” aangeboden word.

Schillen zijn afval, maar knappe koppen lukt het steeds weer, daaruit profijt te trekken. Uit citroenschillen bijvoorbeeld wordt pectine voor confituren gewonnen, de olie in de schil dient voor het lekker laten ruiken van wasmiddelen. Daar er echter veel meer schillen overblijven, als fruitverwerkers en wasmiddelenfabrikanten ooit kunnen gebruiken, word het grootste deel aan runderen gevoerd. Hun pens-flora kan het verteren en zo krijgen we melk, kaas en steaks.

Zo resteren er veel reststoffen uit de groente- en fruitindustrie. Bijzonder veel afval ontstaat er bij de koffieproductie. Koffiebonen zijn geen bonen, maar de pitten van de rode koffiekers. Hier hopen niet alleen de schillen zich op, maar ook een hele berg vruchtvlees. Als voermiddel deugen de zoete vruchtjes helaas niet. De grote hoeveelheden polyfenolen remmen de spijsvertering.

Bij een voederbijmenging van 30 procent gaan veel nut-dieren het hoekje om,...

verder...

Gevaarlijke kiemen verzieken de sla

Resistente ziekteverwekkers

Door Udo Pollmer 

© adisa / www.fotolia.de

Een ZDF-studie bracht aan het licht: Duitse groenten zijn met gevaarlijke kiemen besmet. Udo Pollmer ziet vooral voor smoothie-drinkers gevaar. Met een blik op de Fransen die hun sla met gechloreerd water wassen, dringt hij aan op nieuwe hygiëne maatregelen voor groente & fruit.

Het was hoogst verdienstelijk toen de ZDF onlangs waarschuwde voor “gevaarlijke kiemen op groente”. De zender steunde daarbij op analyses, die zij in hun opdracht hadden laten uitvoeren. Hieruit bleek dat 40 % van de taugé en zegge en schrijve meer dan 70 % van de onderzochte Aziatische groenten met ESBL kiemen besmet, dus...

verder...

Waarom alleen dode probiotica goede probiotica zijn

Levende micro-organismen

Door Udo Pollmer 

© gstockstudio / www.fotolia.de

Probiotica, die onze darmflora zou moeten versterken, zijn net zo misbaar als kiespijn en in het ergste geval zelfs dodelijk. Zo waarschuwt onze columnist Udo Pollmer. Maar goed: De levensmiddelenindustrie heeft al een alternatief ontwikkeld.

Voor de voedingsbranche is de EFSA, de Europese levensmiddelenautoriteit, kennelijk een doren in het oog. Ze doet eenvoudig niet, waarvoor zij doorgaan, In plaats van de reclamespreuken van de fabrikanten en hun medische meelopers niet serieus te nemen, verlangt ze deugdelijke aanwijzingen dat probiotica daadwerkelijk nuttig zijn. Hoe ergerlijk.

Om hun vorderingen te benadrukken, heeft het bedrijfsleven hun krachten in een nieuwe lobbyorganisatie gebundeld, de “International Probiotics Association”. Daarin vloeien nu de activiteiten van beide bestaande organisaties, de...

verder...
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39

Pagina 35 van 64

Spreken

Selecteer de taal

  • Deutsch (Deutschland)
  • English (United States)
  • Nederlands (nl-NL)

Duits, Engels, Nederlands

Zoeken

 

© EU.L.E. ver. 1994 - 2025