Klimaatkillers op vier poten
Door Udo Pollmer
Ze worden met lekkernijen verwend, tijdens de vakantie in hotels ondergebracht en bij ziekte medisch verzorgt: We houden van onze huisdieren. Ecologisch verantwoord is deze liefde echter niet, zo meent Udo Pollmer.
Vele mensen willen hun leven zo vormgeven, dat ze het milieu en het klimaat sparen. Greenpeace heeft zich daarbij onderscheiden met de “Doe-iets”-tips “voor een betere wereld”. Tip nr. 78 raad de hondenbezitters aan, de vleesconsumptie van hun lievelingen maar beter door kip te vervangen. Die leggen bij het juiste voer tenminste nog eieren. Helaas zijn kippen niet zindelijk te krijgen, en wanneer men hen in kooien houd, dan is het slechts een kwestie van tijd,...
...totdat dierenbevrijders het pluimvee op straat zet, waar het ofwel verkeersslachtoffer wordt of ten prooi valt aan marters.
Maar daarmee maakte Greenpeace zich niet erg geliefd, het regende protesten. De liefde voor het milieu gaat nu ook weer niet zover, dat men bereid is, af te zien van zijn vlees etende viervoeter.
Een hond – voor het klimaat net zo erg als een terreinwagen?
Wie verlangt dat men afziet op vlees, kan voor het menu van zijn knuffeldier geen uitzondering maken. Daarom hebben de onderzoekers de ecobalans van onze huisdieren bedacht en daarbij verbijsterende onthullingen gedaan: overal landverbruik, broeikasgassen en dreigende klimaatcatastrofen. Een beetje hond zou het milieu net zo belasten als een terreinwagen. Meestal koopt iemand die alleen, om zijn hond voldoende plaats te bieden. Een poes zou met twee ton kooldioxide per jaar te boek staan – ongeveer gelijk aan een kleine personen wagen die 16.000 kilometer per jaar rijdt.
Alleen al in Duitsland consumeren de 20 miljoen honden en katten met gemak een miljoen ton vlees. Wereldwijd, zo zegt men, zouden miljoenen vierkante kilometers agrarische oppervlakte er alleen daarvoor zijn, om daarop voer voor onze knuffeldieren te verbouwen. Daarbij komt een heleboel water, bijvoorbeeld voor het schoonmaken van de kattenbak, bergen kattenkorrels, blikjes en plastic zakken met nat- en droogvoer. Om maar helemaal niet te spreken over de geneesmiddelen, per slot van rekening worden de dieren tegenwoordig tot het bittere einde behandeld, i.p.v. hen op een gegeven moment in te laten slapen.
Knuffeldieren zonder nut
Terwijl vee voedsel en mest produceert, is van een dergelijk voordeel van hond en kat geen sprake. Huisdieren worden begraven i.p.v. gegeten – hun uitwerpselen zijn geen mest, maar afval. Hun vel wordt niet tot leer verwerkt en hun botten leveren niet eens de gelatine voor gummi beertjes. In welvaartgemeenschappen drukt het leger van knuffeldieren net zo op de ecobalans als de schadelijke knaagdieren in ontwikkelingslanden. Terwijl vele dierenvrienden hun lievelingen aan tafel iets lekkers geven, bedienen de knaagdieren in de graansilo’s zich liever zelf.
Honden en katten belasten het milieu in ieder geval niet met methaan, zoals runderen, zo voeren dierenvrienden graan aan. Daarbij zien ze echter over het hoofd, dat methaan zich in de atmosfeer binnen enkele jaren uiteenvalt in kooldioxide en water. Beiden hebben planten nodig voor hun groei, uit het CO2 ontstaat weer organische massa. Wordt het gras door runderen gegeten, dan begint de kringloop weer van voren af aan. Dit heeft natuurlijk geen invloed op het klimaat.
Het aantal runderen daalt in Duitsland al meer dan 100 jaar, eenvoudigweg omdat tegenwoordig met minder vee meer melk geproduceerd word. Daar de hoeveelheden methaan per koe gelijk blijven, of ze nu veel of weinig melk geeft, zou men de reken-technische methaan-vermindering op het conto va de moderne veehouderij kunnen schrijven. Daar biedt zich toch een prachtige handel in emissies aan, om niet te spreken over koehandel: Om de klimaatbalans van hond en kat te compenseren, eet de eigenaar gewoon meer cheeseburgers.
Wanneer verwilderde katten op jacht gaan
Daarmee is de limiet van de ecologische polsstok nog niet bereikt: Onlangs vroeg de wetenschappelijke site Spectrum.de zich af, of katten toch niet slimmer zouden zijn dan de klimaatsverandering? Immers in Australië decimeren legers verwilderde katten het inheemse wild – nergens op aarde wordt de dierenwereld zo bedreigt als op dit continent. De wilde katten zoeken namelijk hun eigen voer en ruïneren daarmee het ecosysteem in veel ernstigere mate dan onze dakhazen met hun blikjes voer.
Wat men ook doet – het is altijd verkeerd. Tot aan het moment dat de dichte nevel, die de eco balansen omhuld, opgetrokken is, blijft ons Europeanen maar een ding over: afwachten en melkdrinken. Eet smakelijk!
Literatuur:
Anon: Tu Was Tipp 78: Einzug der Hühner. Greenpeace-Magazin 2010 , Heft 2, S. 21
Ponstingl J: Hund und Katze als Klimasünder. Süddeutsche.de 5. August 2017
Carstens P: Klimakiller Hund und Katze: So verringern Sie ihren CO2-Pfötchenabdruck. Geo.de 17. August 2017
Vale B: Time to Eat the Dog: The Real Guide to Sustainable Living. Thames & Hudson, London 2009
Okin GS: Environmental impacts of food consumption by dogs an cats. PLoS One 2017; 10: e0181301
Keckl G: Hybris Nachhaltigkeit. Die Milchwirtschaft 2011; 2: 824-829
Muller RA, Muller EA: Fugitive methane and the role of atmospheric half-life. Geoinformatics & Geostatistics: An Overview 2017; 5: e3
Lingenhöhl D: Füchse und Katzen schlimmer als Klimawandel? Spektrum.de vom 6. November 2017
