Fastfood is beter dan zijn reputatie
Door Udo Pollmer

Toen een bekende fastfoodketen beroemdheden uitnodigde, om reclame voor de zaak te maken, regende het kritiek: Fastfood zou wel het aller slechtste zijn, hoe kunnen voorbeeldfiguren daaraan toegeven? Udo Pollmer heeft aan de gifbeker van de publieke moraal gesnoven.

We weten het allemaal, fastfood is het tegenovergestelde van vers getapt wijwater – een broedsel uit duivelse machten, die oud en vooral jong verleidt. Zoveel over de morele waardering. Maar wat is fastfood in werkelijkheid? Letterlijk genomen het tegenovergestelde van slow food. Men dient immers niet te schrokken. Schrokken, dat...

...doen alleen dieren. Vanwege het animalistische is fastfood in de ogen van critici cultuurloos. Daar komt nog bij dat het voorgekookt is. Dieren eten vooral rauw voedsel, de meesten vinden gekookt weliswaar lekker, maar voor zichzelf koken ze niets. Nu is het dier natuurlijk het bewijs, dat fastfood ook nog tegen-natuurlijk is

Laten we nog eens in de slimme literatuur gaan kijken: Volgens Duden gaat fastfood niet alleen snel, maar bestaat uit “licht verteerbare kleine gerechten” – uit een pizza komen vele pizzapunten. Een enkele is niet alleen snel warm gemaakt, maar ook snel gegeten. Zodoende zou een hele pizza geen fastfood zijn. Men moet er bij de Italiaan ook op wachten, en het duurt even voordat je die op hebt. Waarom is nu juist een punt van een pizza als fastfood zo “ongezond”? Het antwoord van de experts: Omdat ze veel te veel calorieën bevat. Goed, dan eten we gewoon een hele pizza – omdat, een echte maaltijd gezonder is dan fastfood.

Te snel, te vet, te zoet

Het Internet geeft een eigen web-definitie: Tussen bestelling en het krijgen van het menu ligt minder dan tien minuten – terwijl het downloaden van de hamburger op zich laat wachten, dreigt een time-out. Bij de droge soep kan niets gebeuren; eenvoudig met kokend water overgieten en vijf minuten laten trekken. Koffie op z’n beurt geld dan weer niet als fastfood – in tegenstelling tot softdrinks. Koffie is iets wezenlijks, met een dot room en suiker erbij, is het bij het derde kopje inderdaad even goed als een kleine snack.

Desalniettemin heerst er overeenstemming, fastfood is te vet en te zoet. Derhalve zouden ijssalons eveneens oorden van het fastfood-verderf moeten zijn – vanwege de ijsbekers to go met slagroom erop. Echter ijsco zaken worden op wonderbaarlijker wijze niet tot dit restauranttype gerekend. Misschien omdat na nog een definitie fastfood het warm eten is, dat direct meegenomen word. Dan heeft de friet uit de eigen diepvries maar weer eens mazzel gehad, zolang daarmee niemand de straat op rent. In de kantine geldt weer wat anders. Daar krijgt men zijn eten natuurlijk sneller dan in een hamburger restaurant, en het bevat vaak meer kant-en-klaar spul dan een döner uit brood, vlees en salade. Echter het kantine-eten geldt als echt middageten – vooral, wanneer het niet zo lekker is als in de döner-zaak.

Gestandaardiseerd en gunstig geprijsd

De wel zuiverste definitie luidt: Het zijn gestandaardiseerde kant-en-klaar producten, die gunstig geprijsd als warme maaltijd voor directe consumptie aangeboden worden. Fastfood zijn derhalve alle gerechten, die graag gegeten worden: nationale gerechten zoals hamburgers in Amerika, frites in België, pizza in Italië, curries in India of Weense worstjes bij de aardappelsalade. Alleen dan loont het zich deze ook globaal aan te blijven bieden. Elk smakelijk en geliefd gerecht, dat van te voren klaargemaakt kan worden, word op een goed dag fastfood. Het is eigenlijk de internationale keuken, terug gebracht tot het wezenlijke en zonder ceremoniemeester.

De criticasters stellen daar hun eigen definitie tegenover – en dan nog een die tamelijk verraderlijk is: Het zouden “Snacks zijn, die vele calorieën bevatten, maar nauwelijks voedingswaarde”. We kunnen in alle gemoede aanvullen, dat de calorieën er in de vorm van vet, koolhydraten en eiwit in zitten. Het idee, dat voeding liefst niets verzadigends zouden moeten bevatten, is tamelijk vermetel. Als “voedingswaarde” geldt op de website van de dieetfreaks vandaag de dag alles, wat er aan oneetbare bestanddelen in zit, zoals de graten in de vis of aardappelschillen.

Naar deze logica zou het beste van alle drankjes de limonadefles zijn – een lege natuurlijk, anders zitten er teveel calorieën in. Daarvoor in de plaats zitten in het glas rijkelijk waardevolle mineralen en gezonde sporenelementen – ja, het bestaat er zelfs uit! Dan is er i.p.v. fastfood spoedig een schervengerecht uit visgraten, nootdoppen en bruin glas. Eet smakelijk!

Literatuur

Duden: Das Fremdwörterbuch. Bibliographisches Institut & F.A. Brockhaus AG 1997

Popik B: Junk Food. The Big Apple – An etymological dictionary. Eintrag vom 26.12.2008

Schorsch KJ: Beobachtungsstudie zum Einfluss verschiedener Fast Food Menüs auf kardiovaskuläre Risikoparameter. Dissertation, Uni Hamburg 2010

Nagumo Y: Ein leerer Magen macht gesund. Goldmann, München 2014

Vogel W: Glaschemie. Springer, Berlin 1992