Baby-led Weaning
Door Udo Pollmer

Moeten baby’s mee mogen beslissen, wat ze eten, nadat ze de melk ontwend zijn? De beroepsgroep van kinderartsen waarschuwt voor voedingstekorten. Udo Pollmer daarentegen meent: Kinderen hebben vooral een ding nodig: “onbevangen plezier aan het eten”.

Er zijn zaken, die eigenlijk heel eenvoudig zijn – b.v. de voeding van mensen. Maar owee, wanneer de experten erbij komen, dan word het gecompliceerd. Moeders met kleine kinderen laten zich heel gemakkelijk uit hun evenwicht brengen. Prompt vecht de vakwereld geloofsoorlogen om het correcte bijvoeren uit.

Experts zien zich in hun autoriteit aangetast

Vele ouders doen het volkomen automatisch en zonder lang na te denken goed: Op z’n laatst bij het tweede kind laten ze de nakomelingen bij het eten meebeslissen. Baby’s apen graag hun oudere broers en zusjes na. Wanneer ze iets van andere...

...bordjes te pakken krijgen, zijn ze gelukkig. Opdat het allemaal een naam moet hebben, heet dat nu Bay-led Weaning, in Nederland meestal Rapley genoemd, - “een door de baby gevoerde, stapsgewijze ontwenning van zuigelingen melk naar vaste voeding”. Het wil zeggen, het kind word niet langer volgens plan met puree en proeflepeltjes aan tafel betutteld. Deze betutteling voert vaak genoeg tot gegil en tranen, totdat de wanhopige moeder op een gegeven moment zo slim word, toe te geven.

In feite is dat allemaal heel banaal – maar nu zien bepaalde beroepsgroepen zich door de kleine schijters in hun autoriteit aangetast. "Baby-led weaning kan schaden!“ roept de vakorganisatie van kinderartsen. Kinderen zouden daardoor niet voldoende voedingsstoffen kunnen krijgen. Baby’s lezen geen voedingswaardetabellen, hoe kunnen ze ook weten, wat ze moeten eten? Waar gaat het heen, wanneer we allemaal zo zouden eten zoals ook artsen doen? Die eten zich zat met datgene, wat ze graag hebben. Op zulke wijze gesterkt werken ze dan algemene voedingsplannen voor kleine individuen uit.

Zuigelingen ontwikkelen al vroeg verschillende voorkeuren

Daarbij hadden de pediaters al eens eerder een bloedneus opgelopen: Aanleiding waren studies van hun collega Clara Davis uit Cleveland. Met juist ontwende zuigelingen op de leeftijd van 6 tot 9 maanden hield zij voedselkeuze proeven. Maandenlang werd acribisch genoteerd, wat de kinderen uit de losse stukjes kozen en aten. Deze kinderen gedijden beter, waren fitter, vrolijker en opgewekter dan diegene, die in hetzelfde kinderstation door vak personeel gevoerd werden. Omdat de collega’s zich in hun hemd gezet voelden, werd Davis door hen eenvoudigweg niet meer geciteerd. Haar onderzoeken belandden in de vergetelheid. Daarbij moeten haar werken tot de degelijkste ooit gehouden, gerekend worden.

Haar experimenten bevestigen, dat zuigelingen na de zoogperiode totaal verschillende voorkeuren ontwikkelen. Het ene kind hield van melkproducten – geen wonder, dat is de eerste natuurlijke voeding van de mens, de andere at relatief viel fruit, hetgeen eveneens niet hoeft te verbazen, want het had weinig maagzuur, en dan komen vruchtzuren goed van pas. De volgende hield van vet vlees, meer precies het beendermerg. De aller vroegste mensen voedden zich al met de afgekloven botten die roofdieren achterlieten. Ze leerden de botten met stenen open te slaan en het merg eruit te zuigen

Voedingsexperts zouden in alle drie de gevallen hun holle frasen over een eenzijdige, niet evenwichtige voeding laten klinken. Echter de vreugdevolle resultaten van Clara Davis geven de verschillen in stofwisseling van mensen mooi weer. Deze waarheid als een koe werd ook bevestigd door een vergelijking van de voedingswijzen van duizenden eeneiige tweelingen met die van twee-eiigen: De voedingsvoorkeuren zijn voor een groot deel genetisch bepaald.

Kinderen profiteren van een ontspannen verhouding tot het eten

Het Baby-led-weaning is niet gedacht, om door een keuze van spijzen waarvan de kleine kinderen gruwelen zoals broccoli of gekookte vis, de eetlust van de kinderen op te wekken – in de populaire maar valse aanname, daarmee de nakomelingen slank te krijgen. Wanneer de baby interesse aan het eten vertoont, al een beetje kan zitten en ongeveer zes maanden oud is, dan past het. Aan de groei ziet u, of uw handelen juist is. Niet aan het vervullen van maatschappelijke of theoretische voedings normen.

Moeders die zo handelen, hebben meestal zelf een ontspannen verhouding met het eten. Daarvan profiteren de kinderen. Andere moeders hebben raadgevingen nodig om zich te kunnen oriënteren. Dat helpt hen, iets meer aan zekerheid te winnen.

Kinderen hebben vooral een ding nodig: Onbevangen plezier aan het eten! Eet smakelijk!

Bronnen:

Davis C: Self selection of diet by newly weaned infants. American Journal of Diseases of Children 1928; 36: 651-679
Davis CM. Results of the self-selection of diets by young children. Canadian Medical Association Journal 1939; 41: 257-261
Teucher B et al: Dietary patterns and hertiability of food choice in a UK female twin cohort. Twin Research and Human Genetics 2007; 10: 734-748
Pollmer U: Woher kommen unsere Essvorlieben? Deutschlandfunk Kultur:  Mahlzeit, Beitrag vom 25.11.2007
Strauss S: Clara M. Davis and the wisdom of letting children choose their own diets. CMAJ. 2006; 175: 1199–1201
Berufsverband der Kinder- und Jugendärzte (BVKJ): Kinder-und Jugendärzte: Baby-led Weaning kann schaden! Pressemeldung vom 29.03.2017
Neubauer K: Babynahrung: Fertigbrei enthält zu wenige Kalorien. Spiegel-Online vom 20.Sept. 2010
Brown A: Differences in eating behaviour, well-being and personality between mothers following baby-led vs. traditional weaning styles. Maternal & Child Nutrition 2016; 12: 826-837