Voeding
Door Udo Pollmer
Veganistische pasta, veganistische hamburgers, veganistische worstjes – sinds jaren lijken de puur plantaardige levensmiddelen op een niet te stuiten overwinningstocht te zijn. Maar de euforie is bedrieglijk: Wanneer men naar de aantallen kijkt, is de trend slechts een storm in een glas water, meent Udo Pollmer.
Zou u het geweten hebben? Berlijn is de hoofdstad – van de veganisten ! Daar werd het vaakst naar het begrip „vegan“ gegoogelt. Deze methode om het aantal aanhangers te verkrijgen, is soms wel zinvol, per slot van rekening leveren enquêtes eerder lippendiensten. Wie zich voor vegan interesseert, is meestal jong, verslaafd aan internet en aldoor op zoek naar het nieuwste, om de eigen leefstijl nog beter aan te kunnen prijzen. Alleen al de beide begrippen „Hauptstadt“en „veganer“ leveren bij Google 400.000 treffers op. “Vegane kookboeken zijn bestsellers“ zo meld de szene, „de omzet van alternatieven voor vlees explodeert en in de media word het onderwerp zo vaak besproken als nooit tevoren”. Als dat geen bewijs is!
Maar nu maar eens naar de nuchtere cijfers: Berlijn is koploper, omdat daar per maand 23 van de 10.000 Berlijners...
...op Internet naar veganistische inhoud gezocht hebben. 23 van 10.000 is ruim twee promille. Trekt men daar de oudere mensen vanaf die niet googelen en die geen sikkepit interesse hebben in vegan en daarom ook helemaal niet opduiken in de statistieken, en ook al onze medeburgers, die vanwege hun beroep of nieuwsgierigheid naar wat vegan inhoud zoeken, dan komen we wellicht bij een promille – op andere plaatsen zijn het er nog minder. Dat bestraft de leugenachtige opgave van de organisaties als zouden er in Duitsland al 1,3 miljoen veganisten leven. In werkelijkheid is het niet eens een promille en het worden er per dag minder.
Zelfs gelauwerde restaurants sluiten
Omdat het veganisme geen megatrend, maar slechts een modeverschijnsel was, sluit het een na het andere veganistische restaurant, de omzet met sojaworstjes bracht hen op de knieën. Afgelopen zomer sloot het laatste puur veganistische restaurant in de metropool Frankfurt am Main zijn deuren. Niet eens gelauwerde restaurant kunnen zich staande houden. Ze sluiten niet omdat ze niet zouden kunnen koken – maar omdat de mens in tegenstelling tot het rund geen pens heeft. Hoogmoed komt voor de val. De berg krijste en baarde een muis (Horatius).
Nu investeren fabrikanten van sojaworstjes in beginnende bedrijven, die kunstmatig vlees willen gaan kweken. Doel is, om in reageerbuisjes uit stamcellen nieuw weefsel te verkrijgen. Daaraan werkt de farmaceutische industrie al onder hoge druk. Op organen vanuit het petri-schaaltje wacht een gigantische markt: menselijke onderdelen op maat, die bij disfunctioneren vervangen kunnen worden. In deze laboratoria verzamelen zich de knapste koppen achter gesloten deuren – en niet zozeer in StartUps, om daarmee vleesnoedels uit cel brij te vormen. Zou naar verwachting bij de productie van zo gekweekt vlees daadwerkelijk vooruitgang geboekt worden, dan wordt de knowhow door de farmabranche te gelde gemaakt.
Hoe meer in-vitro-hamburgers, des te groter de behoefte aan foetussen
Daarbij heeft het vlees uit het reageerbuisje een probleem, dat in ieder geval de vleesgeworden vleeseters tegen de borst stuit: Voor de voedingsoplossing van de stamcellen word gewoonlijk het serum van foetussen gebruikt, meestal van runderen. Weliswaar bestaan er ook serumvrije celculturen maar feitelijk word er tot op heden vooral met kalfsfoetussen gewerkt. Daarmee worden ook de hamburgers in Holland gemaakt, die overal als monstervoorbeeld voor in-vitro-vlees en als einde van de intensieve veehouderij gevierd worden. Hoe meer in-vitro-hamburgers er geproduceerd worden, des te groter de behoefte aan foetussen.
In Berlijn heeft de ‘Grüne Woche’ haar poorten geopend. De enorme bezoekersbelangstelling buiten vegane activisten graag uit als podium – echter zonder daarvoor, net zoals alle andere exposanten, standgeld te betalen. De landbouwers – dus alle mensen, die ervoor werken om ons allen te voeden – worden niet als zeg maar ‘oer producenten van waren’ geacht, maar uitgemaakt voor moordenaars. Om hun verwensingen nadruk te verlenen, komen de veganistische dames graag op het symbolistische idee, zich publiekelijk uit te kleden en zich met bloed en ketchup te besmeuren. Misschien krijgen de Berlijners naast een paar gratis hapjes ook menselijk vers vlees aangeboden.
In de tijden, toen er nog geen veehouderij en boeren bestonden, werd dit ook graag gegeten. Eet smakelijk!
Literatuur
Vebu/proveg: Vegan-Trend: Daten und Fakten zum Veggie-Boom. Vebu.de
Warenvergleich.de: Ernährungs-Atlas 2018: Berlin ist Hauptstadt der Veganer. Pressemeldung Januar 2018
Faust B: Vegane Welle bald am Ende? Allgemeine Hotel- und Gastronomie-Zeitung, 6. Nov. 2017
Anon: Nächstes Veggie-Restaurant schliesst! Tag24.de, 3. Nov. 2017
Letztes veganes Restaurant in Frankfurt schließt! Extratipp.com 16. Juli 2017
Mrasek V: Künstliches Fleisch: Stammzell-Burger statt Massentierhaltung. Deutschlandfunk 31.01.2017
Kabisch J: Fleisch aus der Retorte. Le Monde diplomatique, 7. Dez. 2017
Fleming A: Ohne ein einziges Tier zu töten. Zeit Online Zeit Online, 25. Dezember 2017
Müßgens C: Ersetzt das einmal die Massentierhaltung? Frankfurter Allgemeine Online vom 5. Jan. 2018
Van de Weyer A: Die Sache mit der Pussy und der Gurke. Deutschlandfunk Nova, 25. Okt 2017
Anon: Ärzte warnen: Eine Gurke in der Vagina ist nicht gesund! Tag24.de, 12. Okt. 2017
Yao T, Asayama Y: Animal-cell culture media: History, characteristics, and current issues. Reproductive Medicine & Biology 2017; 16: 99–117
