Afvallen met Cleopatra
Door Udo Pollmer

Het Oude Egypte beleefd juist nu een renaissance: Cleopatra wordt met haar vermeende vleesloze voeding tot de Heidi Klum van de Antieke tijd gehypt. Eerder een verdichtsel als waarheid, meent Udo Pollmer, die het menu van de oude Egyptenaren eens nader bekeken heeft.

Beauty –en dieetblogsters is het gelukt, de laatste heerseres van het Oude Egypte haar geheim van schoonheid en eeuwige jeugd te ontfutselen. Cleopatra, die ondertussen tot een soort Heidi Klum van de oudheid muteerde, wist natuurlijk, hoe men de rijkste en machtigste mannen verleid. Voor dit doel at zij, aldus onze informanten, amandelen, bananen en natuurlijk knoflook. Zo konden de Romeinse veldheren de dames ook in het donker vinden.

Ze at, zo word er op internet gefluisterd, zelfs wat vlees, zij het alleen de magere stukjes, met daarbij een paar hapjes gezonde vis. Natuurlijk vastte de “droomvrouw uit de antieke tijd” regelmatig en beperkte zich anders met wat groente & fruit. Waarvandaan weten dat onze beauty-vakkrachten? Heel eenvoudig: Omdat het uit hun wereldvisie de enige mogelijkheid...

...zou zijn, om slank te blijven, de stofwisseling te stimuleren en de “hormonale balans te normaliseren”, wat dat dan ook zou mogen zijn.

De Egyptenaren mestten hele kuddes

“Al de oude Egyptenaren”, zo borduren onze kwaliteitsmedia aan deze onzin verder, “zagen af van vlees en dierproducten”. Dat zouden namelijk isotopenanalyses van 45 mummies uit musea in het Franse Lyon uitgewezen hebben. De archeologische bevindingen uit Egypte bewijzen het tegendeel: Talrijke voorstellingen tonen ossen, die karren trekken of graan dorsen. Daarnaast mestten de Egyptenaren grote kuddes. Rundergehakt met kaas voert overigens tot dezelfde isotopenpatroon in de botten, als wanneer de Egyptenaren het stro van hun ossen zelf gekauwd zouden hebben.

Varkens speelden echter niet zo’n grote rol, want deze dieren hebben veel water nodig en schaduw – dus bos. Daarom moest de goegemeente geloven dat varkensvlees melaatsheid teweeg zou brengen. De priesters daarentegen genoten van hun privilege, zo bericht de Griekse historicus Herodot, eenmaal per maand gebraden varkens te eten.

Wit meel voor het bakken

Een „grote verrassing“ volgens de Mummie-Studie uit Lyon zou zijn, aldus “Spiegel Online”, het afzien op vis. De Griekse Plutarch berichtte al, dat zeevissen als onrein golden, want de zee was het zinnebeeld van de tyfoon, de dodelijkste creatuur uit de mythologie. Vandaar dat taboe. En in het Nijlwater loerden de krokodillen. Desondanks werden, zoals talrijke graatvondsten in het afval lieten zien, klaarblijkelijk toch vis gegeten – maar niet altijd en overal.

Natuurlijk waren de Egyptenaren geen vriendelijk gezelschap van magere kwark modellen, maar een drink-graag volk, zoals de antieke schrijver Athenaios bericht. De massa, die te arm was om zich gekruide wijn te kunnen veroorloven, dronk bier, de nationale drank van het land. Het zal wat voeten in aarde gehad hebben, want het half gebakken gerstebrood werd met dadels gestampt en dan vergist. “Ze zingen en dansen en gedragen zich”, aldus Athenaios, “als zaten ze vol met de zoete wijn.” Het belangrijkste voedingsmiddel, naast bier, was brood. Zoals alle hoogculturen namen ze, wanneer mogelijk, wit meel voor het bakken. Met een Brigitte-dieet hadden de piramides nooit gebouwd kunnen worden.

Darmsanering in het Oude Egypte

Herodot berichtte overigens, dat Cleopatra’s onderdanen zich elke maand, drie dagen lang, met braakmiddelen, laxeermiddelen en klisma’s kastijden. Voor de huidige voedingsexperts een welkome aanleiding, de rabiate darmleegmaking als darmsanering en slankheidstip aan te merken. In werkelijkheid diende het voor de verwijdering van ingewanden-parasieten – destijds de grootste bedreiging van de gezondheid. Arme Cleopatra. Wanneer ze zou weten, wat haar tegenwoordig word toegedicht, dan zou ze zich nog omdraaien in haar sarcofaag.

Hun perzikhuid had ze te danken aan de “plantaardige vitaalstoffen” en een “uitgebalanceerde groep aminozuren” – Logo! Daarbij hadden de Egyptenaren een heel speciaal anti-aging-programma voor elke huid: Het in-balsemen. De hoge houdbaarheid van de mummies liet vroeger al voedingsvaklieden in actie komen. In Europa werd mummiepoeder graag onder het eten van kinderen geroerd, zodat ze van het gore spul groot en sterk werden. Het is nog niet eens 100 jaar geleden, dat deze voedingssupplement weer uit onze apotheek verdwenen is. Eet smakelijk!

Literatuur:

Touzeau A et al: Diet of ancient Egyptians inferred from stable isotope systematics. Journal of Archaeological Science 2014; 46: 114–124

Cagle AJ et al (Eds): Kom el-Hisn (ca. 2500-1900 BC): An Ancient Settlement in the Nile Delta. Lockwood, Atlanta 016

Woenig F: Die Pflanzen im Alten Ägypten. Heitz, Leipzig 1897

Ἀθήναιος: Δειπνοσοφισταί. 3rd century, Trans. Charles Burton Gulick, Loeb Classical Library, Harvard University Press, Cambridge 1927, Vol II

Anon: Anti-Aging Tipps aus dem alten Ägypten. Faltenlos Altern.com

Franz A: Ausgegraben. Blog vom 19. Mai 2014 Spiegel Online http:www.spiegel.de/wissenschaft/mensch/ausgegraben-aegypter-waren-vegetarierer-a-970267.html

Anon: Ägypter waren Vegetarier. Deutschlandfunk NovaNachrichten, 30. März 2015 https:www.deutschlandfunknova.de/nachrichten/arch%C3%A4ologie-%C3%A4gypter-waren-vegetarier

Herodoti Historiae, Scriporum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.  Ἱστοριῶν, book 2, Oxford University Press, New York 1927

Boessneck J: Die Tierwelt des alten Ägypten. Beck, München 1988

Anon: Anti-Aging-Tipps aus dem alten Ägypten. Faltenlos-altern.com abgerufen am 22. April 2017

Pollmer U: Mumienpulver als Nahrungsergänzungsmittel. Deutschlandradio, Mahlzeit vom 25. Mai 2008